Recensie

 Foto's (9)

 

 IMDb.com

The Chronicles of Narnia: Prince Caspian (2008)

A New Age Has Begun.

Interview met hoofdkostuumontwerpster Isis Mussenden
V: Hoe vond je het om terug te gaan naar Narnia?
IM: Het was leuk om weer deel uit te maken van het team. Deze tweede keer is het veel gemakkelijker, omdat we elkaar allemaal kennen en weten wie we moeten aanspreken. Het was fantastisch dat we met deze film de lat gewoon een stuk hoger hebben kunnen leggen. In Narnia was er zoveel tijd verstreken tussen de gebeurtenissen van de De leeuw, de heks en de kleerkast en Prins Caspian, dat we de kans hadden om een hele nieuwe wereld te creëren. In de film Prins Caspian wordt Narnia geregeerd door Koning Miraz en de Telmarines, die in de eerste film niet voorkomen. Onze eerste uitdaging was om te beslissen wat voor soort kleding ze zouden dragen, zodat ze er uniek en opvallend uit zouden zien.

V: Waar heb je je inspiratie vandaan gehaald?
IM: We zijn door Europa gereisd en hebben Spanje, Italië en Londen bezocht. We zijn naar allerlei kostuumwinkels gegaan om te zien wat er niet allemaal te krijgen was, maar we vonden het allemaal teveel op elkaar lijken en op wat we al eens hebben gezien. Uiteindelijk kwamen we aan in een textielmuseum in Florence. Daar vonden we een boek met daarin precies wat we zochten – kostuums die er deels Mediterraan, deels piraat, deels middeleeuws en gewoon heel gemeen uitzagen. We zagen onmiddellijk in dat dit de soort kleren waren die de Telmarines droegen. Het klikte gewoon.

V: En hoe zit dat met de kostuums voor de acteurs die we al kennen? Wat voor problemen moest je daarbij oplossen?
IM: Het grootste probleem was dat alle kinderen nog steeds in de groei waren. Ofwel moesten we de kostuums groter maken, of gewoon grotere maten voorhanden hebben. Bij een film met zoveel actiescènes moet je ook veel stand-ins en stuntmannen kleden en we moeten nieuwe kleding beschikbaar hebben als er iets onder de modder of het bloed komt te zitten. Ben Barnes, die de rol van Prins Caspian speelt, heeft minstens 15 overhemden gedragen tijdens zijn ontsnapping uit het kasteel van Koning Miraz.

V: De leeuw, de heks en de kleerkast was een zeer succesvolle film en Prins Caspian lijkt op een nog grotere schaal te zijn opgezet. Wat betekent dat voor de kostuumafdeling?
IM: Heel veel werk! We werken met een team van zo'n 70 tot 80 man en we hebben haast elk kledingstuk zelf gemaakt. We hebben bijvoorbeeld alle kleren van de Telmarines zelf gemaakt. De kostuumafdeling heeft 24 uur per dag gewerkt; sommige mensen wel 12, 15 of zelfs 17 uur per dag! Alleen al voor de Telmarines hebben we 200 soldaten gekleed, 40 ruiters, 35 stuntmannen, 30 koninklijke bewakers, 12 lords en natuurlijk Koning Miraz zelf, die tijdens de film verschillende outfits draagt.

V: Sommige kostuums zien er erg oncomfortabel uit. Klagen de acteurs daar nooit over?
IM: Dat is een interessante vraag, omdat we rekening moesten houden met de warmte en het gewicht van de kostuums, vooral omdat we midden in de zomer in de buitenlucht aan het filmen waren. Zo moesten we er voor zorgen dat de acteurs binnen 3 tot 4 minuten uit een bepaald kostuum gehaald konden worden om af te koelen. Anderzijds zorgt de kostuumontwerper er ook voor dat de acteur zich helemaal in zijn rol kan inleven. Het kostuum is er niet alleen voor de schoonheid. Dus als je het te gemakkelijk maakt, als je het korset bijvoorbeeld niet strak genoeg aantrekt of de wapenrusting niet zwaar maakt, dan lopen de acteurs rond alsof ze een spijkerbroek met een T-shirtje dragen en dat kan natuurlijk niet. Het moet er wel echt uitzien. <WTB>

Interview met Ben Barnes
V: Jij bent verkozen boven een enorm aantal andere jonge acteurs om de rol van Prins Caspian te spelen. Was het een langdradig auditieproces?
BB: Ik ben pas heel laat op de proppen gekomen, omdat de regisseurs en producers al een hele tijd hadden gezocht. Iemand heeft één van mijn theatervoorstellingen in Londen gezien en nodigde mij uit om de castingdirecteur te ontmoeten – gewoon om twee scènes voor te dragen. Toen heb ik de regisseur Andrew Adamson ontmoet en alle producers en heb de week erna een screentest gedaan. Vier dagen later kreeg ik de rol aangeboden. Het is dus allemaal heel snel gegaan.

V: Wat is de beste manier om Prins Caspian te beschrijven aan iemand die het boek niet heeft gelezen?
BB: Nou, ik vind hem grandioos, omdat hij van alle markten thuis is en hij iedereen met zich meesleept in zijn avonturen. Je voelt je betrokken bij hem en je weet precies wat hij voelt: voelt hij zich kwetsbaar, dan voel jij dat ook en als hij zich sterk voelt, voel jij hetzelfde over alles wat er gebeurt. Prins Caspian is ook een eerlijke man, en daar houd ik wel van.

V: Heb je je op een speciale manier op de rol moeten voorbereiden?
BB: Eigenlijk was er niet veel tijd om me voor te bereiden, omdat ik de rol zo laat kreeg aangeboden. Ik stapte letterlijk in Nieuw-Zeeland uit het vliegtuig en 20 minuten later zat ik op een paard om voor de stunts te trainen. Dat duurde acht weken en soms was dat best wel zwaar.

V: Had je de Narnia-boeken gelezen voordat je deze rol kreeg?
BB: Ik kende de eerste drie boeken uit de serie: De leeuw, de heks en de kleerkast, Prins Caspian en De reis met het drakenschip. Ik herinner me ook dat ik een BBC-serie over De reis met het drakenschip had gezien. Ik had precies de juiste leeftijd en de boeken spraken mij enorm aan. Toen ik voor het eerst over de auditie voor deze film hoorde, heb ik mijn oude exemplaar van Prins Caspian uit de boekenkast gehaald, met een publicatiedatum van 1989. Ik was dus acht jaar oud. Ik had zelfs een kleine sticker op de omslag geplakt met daarop "I can't bear to be without my books" met een afbeelding van een beer en daaronder stond "Benjamin Barnes" in mijn eigen handschrift van toen ik acht was.

V: Jij bent een stuk ouder dan het personage van Prins Caspian uit het boek. Waarom denk je dat dat zo is?
BB: De mensen die de boeken kennen, denken meestal dat Prins Caspian een jonge jongen is, maar voor de film was het een goed idee om hem wat ouder te maken, deels omdat alle acteurs die de Pevensie-kinderen spelen er nu ook een stuk volwassener uitzien. De enige beschrijving die Andrew Adamson en ik in het boek konden vinden, was het moment dat Peter Caspian voor het eerst ziet. Hij noemt hem "een jongen van ongeveer zijn eigen leeftijd". Aan het begin van het boek had Caspian een kindermeisje en lijkt hij erg jong te zijn, maar in het volgende hoofdstuk praat hij met zijn leraar en mentor Dr. Cornelius en lijkt hij plotseling veel ouder. Hij stelt ook vragen die niet erg bij een 13-jarige jongen passen. Hoe het ook zij, we hebben besloten dat hij in de film ongeveer 17 is. Ik ben natuurlijk ouder, vandaar dat ik me tweemaal per dag moet scheren.

V: Was je de eerste dag op de filmset erg nerveus?
BB: Nou, mijn eerste scène was dat ik door mijn paard werd voortgetrokken omdat mijn voet in de stijgbeugel vast zat, nadat ik aan het begin van de film van mijn paard was gevallen. Ik lag dus op mijn rug in het bos en werd door een stuntman meegetrokken. Ik had gewoon geen tijd om nerveus te zijn. Gelukkig is Andrew een regisseur die een film in chronologische volgorde wil opnemen. Het kwam dus goed uit dat ik mij de eerste twee weken nogal overdonderd voelde, omdat dat precies past met de situatie van Caspian aan het begin van de film, wanneer hij voor het eerst de Narnia wereld in moet en zich realiseert hoe slecht zijn oom wel niet is.

V: Jij was duidelijk de nieuweling, aangezien veel acteurs en andere medewerkers elkaar al kenden van De leeuw, de heks en de kleerkast. Hoe vond je dat?
BB: Anna, William, Skandar en Georgie die de Pevensie-kinderen spelen, vormen een hecht team, maar ze wisten dat er een nieuw personage bij zou komen en ik geloof dat ze er wel op voorbereid waren. Ze waren enorm hartelijk. Natuurlijk zijn Caspian en Peter grote rivalen van elkaar in de film, en op de een of andere manier was dat ook het geval tussen Moseley en mij. We konden heel goed met elkaar opschieten en we hebben hetzelfde gevoel voor humor, maar het is ook duidelijk dat we allebei graag willen winnen.

V: Uit de trailer blijkt dat er prachtige kostuums in deze film worden gedragen. Hoe belangrijk is dat voor jou om in je rol te komen?
BB: De kostuums helpen daar enorm bij. Iemand vroeg me onlangs hoe ik mij in mijn rol van prins inleef en toen herinnerde ik mij één van de scènes aan het begin van de productie toen ik op een enorm prachtig zwart paard zat, gekleed in wapenrusting, een zwaard in mijn hand, in het binnenhof van een enorm kasteel met duizenden mensen om me heen. Ik vraag je, wat heb je nog meer nodig om je een prins te wanen? En de kostuums zijn ongelooflijk. De details zijn gewoonweg fantastisch. Ik zou willen dat iedereen deze kleding van dichtbij kon zien.

V: In Prins Caspian zijn er ook enkele CGI-personages, die met de computer zijn gemaakt. Hoe was het om met personages samen te werken die niet echt aanwezig waren?
BB: Dat was helemaal nieuw voor mij. De eerste scène die ik moest doen met een CGI-personage was met Trufflehunter, de das. Om het gemakkelijker te maken, trok één van de assistenten van Andrew Adamson een limoengroen pak aan, een bivakmuts, handschoenen, en zo en hobbelde over de grond op haar knieën, net als een das.

V: Wat was voor jou het moeilijkste onderdeel van de verfilming van Prins Caspian?
BB: Ik vond veel erg moeilijk. Paardrijden, bijvoorbeeld en gewoon alles, omdat het mijn eerste grote film was, maar ik heb ongelooflijk veel steun gekregen. Ik ben vooral blij dat ik met Andrew Adamson heb mogen samenwerken. Hij moedigde me voortdurend aan, was altijd happy en vriendelijk en hij heeft een visie die verder strekt dan die van andere mensen. Hij verbaasde mij voortdurend. Op een dag waren we een scène aan het filmen met wel honderd figuranten die in een binnenhof aan het vechten zijn. Hij stapt op me af en vraagt: "Jouw riem was in het vierde gaatje in de vorige scène, toch niet in het derde?" En dan denk je: hoe ziet-ie dat? Er staan talloze figuranten op de filmset, allerlei camera's en special effects-mensen enzovoort, hij moet ervoor zorgen dat het verhaal goed wordt verteld en toch merkt hij de kleinste details op. Hij is gewoonweg de perfecte regisseur voor deze film. <WTB>

Interview met Skandar Keynes (Edmund Pevensie)
V: Hoe voelt het om terug te zijn voor een tweede Narnia-film?
SK: Het is fantastisch om weer met iedereen op de set aanwezig te zijn. Ik was supernerveus tijdens de eerste film. Ik was 12 jaar oud toen we begonnen en ik kende niemand. Wanneer de productie van Prins Caspian wordt afgerond, ben ik 16 en de sfeer tijdens de verfilming lijkt dit keer op een soort familiereünie. We kennen elkaar allemaal. Het was ook fantastisch om de kans te krijgen om op zoveel geweldige nieuwe locaties te filmen, zoals in Tsjechië en in Nieuw-Zeeland.

V: Jullie zijn allemaal een stuk gegroeid sinds De Leeuw, de Heks en de Kleerkast. Maakt dat wat uit voor je ervaring op de filmset?
SK: Ja, we zijn allemaal ouder geworden sinds De Leeuw, de Heks en de Kleerkast, wat betekent dat we niet zo idioot en kinds zijn als vroeger. We hebben ook niet zoveel bonje geschopt. Maar het is best wel cool, omdat de filmmakers en de andere acteurs mij ook anders, meer als een volwassene benaderen. Maar dat betekent ook dat er veel meer druk op ons ligt dan de vorige keer.

V: Heb je je anders op deze rol in Prins Caspian voorbereid dan in De Leeuw, de Heks en de Kleerkast?
SK: Sommige dingen veranderen niet: voortdurend repeteren, bijvoorbeeld. Maar voor Prins Caspian heb ik veel meer paard gereden en zwaardgevochten en ik heb veel meer voor dat soort zaken moeten trainen. Over het algemeen was het wel intensiever.

V: Volgens Andrew Adamson kan het publiek meer actie in Prins Caspian verwachten dan in de vorige film. Ben jij veel bij die scènes betrokken?
SK: Ik ben veel meer bij de actiescènes in deze film betrokken en er zijn er ook veel meer. Over het algemeen is Prins Caspian volgens mij een veel donkerdere film dan de vorige, omdat zoveel personages in deze film echte slechteriken zijn. Er is een geweldige scène met een aanval op een kasteel en daarvoor heb ik veel met mijn zwaard moeten vechten, ook terwijl ik op een paard zit en dan moet ik door een deur vallen en duiken en rollen. Dit werd grotendeels 's nachts opgenomen wanneer er een geweldige sfeer op de filmset hangt.

V: Tijdens de verfilming van de vorige film kampte de kledingafdeling met het probleem dat jullie zo snel aan het groeien waren. Is dat nu ook weer het geval?
SK: Ik ben tijdens de verfilming van De Leeuw, de Heks en de Kleerkast in zes maanden tijd 15 cm gegroeid. Dat was voor niemand eenvoudig. Voor Prins Caspian heeft de kledingafdeling een speciaal computerprogramma gebruikt, waarmee ze mijn groeipatronen konden vaststellen, zodat ze mijn kostuums zo konden ontwerpen dat ze ook nog zouden passen, mocht ik door blijven groeien.

V: Jij zit nog op school. Betekent dit dat je veel huiswerk moet doen terwijl je aan het filmen bent?
SK: Ja, ik krijg drie uur per dag les tijdens de productie en ik heb net een stel examens gedaan. Binnenkort ga ik terug naar mijn gewone school en daar blijf ik totdat ik weer terugkom voor de derde Narnia-film.

V: Wat doe je in je vrije tijd wanneer er geen opnames zijn?
SK: Toen we in Nieuw-Zeeland waren heb ik veel aan bungeejumping gedaan. Ik ben van 'The Nevis' afgesprongen, het twee na hoogste bungeejumping punt ter wereld en ik heb de 'Shotover Canyon Swing' gedaan, de grootste schommel ter wereld. Ik ben ook van de Sky Tower afgesprongen. Dit is het hoogste gebouw op het Zuidelijk Halfrond en ik ben ook uit een straalvliegtuig gesprongen. Supercool allemaal. De filmproducenten kregen het Spaans benauwd telkens wanneer ik een dergelijke sprong maakte, maar ik vind zoiets nou eenmaal geweldig. Als het mogelijk is, probeer ik ook mijn eigen stunts in de film te doen. Ik heb een T-shirt met daarop de tekst "I do all my own stunts", maar er is één stunt die ik niet mag doen, omdat die zo hoog is. Ik geloof dat ik van het dak van het kasteel af moet glijden. Alle andere stunts heb ik wel zelf gedaan. <WTB>

Interview met William Moseley (Peter Pevensie)
V: Is het anders om de tweede film van een serie te maken, vergeleken met de eerste?
WM: Jazeker. Voor mij was de eerste film een enorme schok en een verrassing. Ik had daarvoor enkele films gemaakt, maar dit was heel anders, veel grootser opgezet en alles voelde zo nieuw aan en er was gewoon ongelooflijk veel wat ik moest leren. Ik voel me nu een stuk zelfverzekerder en dat geldt volgens mij voor iedereen. De vorige keer zijn we vanaf nul begonnen en moesten zoveel presteren. Dit keer beginnen we op een bepaald niveau, waar we verder op kunnen bouwen.

V: In hoeverre verschilt Prins Caspian van De Leeuw, de Heks en de Kleerkast?
WM: Er zijn erg veel verschillen, maar het meest opvallende is de enorme schaal waarop Prins Caspian wordt gefilmd. De opzet van De Leeuw, de Heks en de Kleerkastwas toen al een enorme schok, maar met Prins Caspian hebben ze op elk onderdeel een hoger niveau bereikt: van de kleding tot de sets en de fantastische stunts. De sets zijn adembenemend. Het kasteel van Koning Miraz is net echt: een enorme beweegbare brug, torens waar je op kunt klauteren en een heel dorp binnen de kasteelmuren. Wat acteren betreft, is deze film volgens mij ook een stuk ambitieuzer. Ik heb veel meer emotionele momenten dan in de vorige film. Mijn personage verschilt eigenlijk niet zo enorm veel van mijn eigen karakter – hij heeft de arrogantie die ik ook heb en een bepaalde soort woede – en toch is dit een enorm uitdagende rol. Ik durf te stellen dat iedereen deze film met bloed, zweet en tranen heeft gemaakt, maar ja, dat hoort er nou eenmaal bij, als je iets moois wilt neerzetten.

V: Moest je je op een speciale manier op Prins Caspian voorbereiden?
WM: Het voornaamste was dat Andrew Adamson, de regisseur, bij me kwam zitten voordat de film begon en zei dat Prins Caspian een veel grotere acteerrol voor mij zou zijn. Dat had ik al begrepen toen ik het script las. Daarom ben ik drie en een halve maand naar New York gegaan om lessen te nemen van een acteercoach. Het was enorm intensief en ik heb continu moeten werken, maar toen ik voor het begin van de film naar Nieuw-Zeeland vloog, voelde ik me reuzegoed en iedereen zag het verschil en hoe die ervaring mijn acteerprestatie had verbeterd.

V: Ik heb gehoord dat er veel meer actiescènes in Prins Caspian zitten dan in De Leeuw, de Heks en de Kleerkast. Heb jij ook veel meer actiescènes dit keer?
WM: Ja, en ik doe veel meer stunts dan in De Leeuw, de Heks en de Kleerkast. We zijn net klaar met het filmen van enkele paardenstunts - dat was helemaal crazy. Ik moest achter een galopperend paard aan rennen, het zadel vastgrijpen, tegen een kerel aan schoppen terwijl het paard galoppeerde en dan op zijn rug springen. En dit allemaal in een klein soort hofje om 4 uur 's ochtends terwijl het ook nog eens regende. Ik wilde de scène voortdurend herhalen, om hem precies goed te krijgen. Twee opnames waren perfect, maar in de andere vijf heb ik me gewoon vast moeten klampen!

V: Hoe was het om weer samen te zijn met de andere Pevensie-kinderen uit De Leeuw, de Heks en de Kleerkast?
WM: Dat was geweldig. En grappig, omdat we precies op dezelfde manier weer met elkaar omgaan, ook al zijn we allemaal ouder en ook al zijn onze relaties een stuk volwassener. Skandar (Edmund) en ik praten nu over meisjes en zo. En ik kan met Georgie (Lucy) over kleren en muziek praten en met Anna over onze familie en ons persoonlijke leven. We vormen een hecht team. De nogal formidabele vier!

V: Hebben jullie elkaar ook nog ontmoet tussen de twee films in?
WM: Ja, inderdaad. We zijn met z'n allen naar Japan gegaan om de eerste film te promoten en daarna kwamen we weer bij elkaar voor een aantal publiciteitsevenementen toen de dvd uitkwam. We wonen ver uit elkaar en we hebben het barstensdruk en daarom is het moeilijk om bij elkaar te komen, maar over het algemeen proberen we goed contact te houden.

V: Er is een belangrijke nieuwe acteur in deze film: Ben Barnes, die Prins Caspian speelt. Hoe is dat gegaan met jullie allemaal?
WM: Hij hoort nu gewoon bij de familie, hoor! Een prima vent met een ongelooflijk talent. Ik herinner me de eerste keer dat ik op de set aanwezig was om scènes te oefenen, dat ik Ben zag spelen en praten met Georgie [Georgie Henley, die Lucy speelt], en hij deed me aan mijzelf denken. Ik wist toen dat we het goed met elkaar zouden kunnen vinden.

V: In het boek lezen we over een bepaalde rivaliteit tussen Peter en Prins Caspian. Is dat in de film ook zo?
WM: Volgens mij bestaat er meer rivaliteit tussen Peter en Prins Caspian in de film dan in het boek en het is interessant dat we dat zo hebben besloten, omdat dat volgens mij in het echte leven ook zo zou zijn. Peter heeft zijn eigen problemen, net als Caspian en als ze geen van beiden een compromis willen sluiten, dan ontstaat er gewoon wrijving. Tijdens het verloop van het verhaal moeten beide personages erachter komen wat deemoedigheid betekent en dat ze naar andere mensen moeten luisteren. Volgens mij beginnen Peter en Caspian het verhaal als boze tieners, maar op het laatst worden ze allebei koning en geeft Peter zijn zwaard en de macht van Narnia over aan Prins Caspian. Het is echt een dramatisch verhaal. <WTB>

Film Cast

• Ben Barnes
• Georgie Henley
• Skandar Keynes
• William Moseley
• Anna Popplewell
• Sergio Castellitto
• Peter Dinklage
• Warwick Davis
• Vincent Grass
• Pierfrancesco Favino
• Cornell John
• Damián Alcázar
• Alicia Borrachero
• Simón Andreu
• Predrag Bjelac